سودوکو، Suduko، مخفف یک عبارت ژاپنی 数字は独身に限る که خوانده میشود سوجی وا دوکوشین نی کاگیرو به معنی «ارقام باید تنها باشند» است.
هر چند این بازی برای اولین بار در یک مجله پازل در سال ۱۹۷۹ انتشار یافت، ولی انتشار آن به طور مستمر و پیگیر برای نخستین مرتبه بر میگردد به ژاپن در ۱۹۸۶ و از سال ۲۰۰۵ این سرگرمی به محبوبیت جهانی دست یافت و نخستین مسابقه ملی آن در سال ۲۰۰۸ در فیلادلفیا، آمریکا برگزار شد.
در ایران برای اولین بار روزنامه همشهری در سال ۱۳۸۵ ه.ش اقدام به چاپ سودوکو به صورت روزانه کرد.
نوع متداول سودوکو یک جدول ۹x۹ است که کل جدول هم به ۹ جدول کوچکتر ۳x۳ تقسیم شدهاست. در این جدول چند عدد به طور پیش فرض قرار داه شده که باید باقی اعداد را با رعایت سه قانون زیر یافت:
مهمترین عامل در رسیدن به جواب نهایی در بازی هایی به مانند سودوکو بی تردید به کار بردن منطق و استدلا لهای منطقی می باشد. با تمرکز بر روی جدول ودنبال کردن ردیف ها و ستون ها و اعمال قوانین حاکم بر بازی می توان خانه ها را یکی پس از دیگری پر و راه را برای تکمیل جدول هموارتر نمود.
گاهی برای پرکردن تنها یک خانه از جدول نیاز به کنار هم قرار دادن اطلاعات فراوان و مقایسه بخش های به طور کل متما یز از یکدیگر می باشد.
به طور کل می توان سه استراتژی جدا از هم را به
منظور حل یک جدول سودوکو در نظر گرفت که در ادامه به طور متمایز به
مقایسه و توضیح تفصیلی هر یک از انها اشنا می شویم, و راه های ترکیب این
استراتزی ها را فرا می گیریم.
روش دیگر استفاده از اصل اساسی بازی سودوکو می باشد. یعنی عدم تکرار اعداد در ردیف ها, ستون ها و نواحی جدول, که با ترکیب این عوامل وقرار دادن منطقی در کنار یکدگر می توان به جواب رسید. برای درک بهتر به شکل زیر توجه کنید:
این استراتژی در واقع سیستمی کمکی به منظور تسهیل در رسیدن به پاسخ مناسب می باشد و می توان گفت روشی تکمیلی است. در اینجا با گذاشتن نقطه در خانه های خالی می توان جواب های احتمالی را برای ان خانه بخصوص مشخص نمود. برای درک بهتر به تصویر زیر توجه فرمایید:
در اینجا با تعیین پاسخ های احتمالی که می تواند
در خانه ما قرار بگیرد عمل نقطه گذاری طبق تصویر بالا را انجام می دهیم.
در تصویر بالا محل قرار گرفتن هر عدد را در خانه نظیر ان مشاهده می
فرمایید. بسته به تعداد احتمالات ممکن, تعداد نقاط و محل انها متفاوت می
باشد.